Miesięczne archiwum: styczeń 2021

Tak trudno pogodzić się ze stratą. A może jest jeszcze ratunek? Gdy w niezwykły sposób rozłupały się moje nieśmiertelne buty (wpis termin ważności), jak już minął pierwszy szok, w naturalny sposób postanowiłam poszukać szewca, który je naprawi. Znalazłam. Butolog zerknął … Czytaj dalej →

Gdy nie jest zbyt mroźno, ale na tyle zimno, że dach oszronieje w nocy, a rano przyjdzie słońce, szron mimo mrozu topnieje. Ale tylko tam, gdzie dach jest odkryty i wystawiony bezpośrednio na działanie promieni słonecznych. Obszar zasłonięty przed słońcem … Czytaj dalej →

Kraków potrafi przywitać słońcem. W zimie liście nie przeszkadzają mu przenikać przez drzewa i pojaśniać świat. A może objaśniać? Stare drzewa stoją rzędem nad Wisłą, słuchają odgłosów miasta zagłuszających szum rzeki, ale nic nie jest w stanie zagłuszyć promyków słońca. … Czytaj dalej →

Śnieg potrafi przerobić świat. I to jak! Potrafi z lasu sosnowego zrobić zagajnik brzozowy i to iglasty! Mamy tyle zmysłów – wzrok i słuch i smak i węch i dotyk i propriocepcję i układ przedsionkowy, a tak często opieramy się … Czytaj dalej →

Drogowskazy są po to, żeby informować. Nie, żeby za ciebie decydować. Zawsze możesz wybrać drogę, której nie polecają. Dysponując odpowiednim autem i odwagą śmiało można wjechać w każdą z odnóg ronda, niezależnie od tego czy istnieją. Decyzja zawsze należy do … Czytaj dalej →

Jeśli wejdziesz między wrony musisz krakać jak i one. Stare przysłowie. Kluczem do jego zrozumienia jest słowo musisz. To, że musisz, nie oznacza że nie masz wyboru. Musisz oznacza tylko tyle, że jesteś zmuszany, nakłaniany do czegoś. Jeśli nie dopasujesz … Czytaj dalej →

Z okna rodzinnego domu obrazki są zawsze najurokliwsze. Drzewa coraz większe, a bloki coraz niższe. Drogi coraz węższe, a sąsiedzi coraz starsi. Ludzi coraz więcej, a przestrzenie coraz mniejsze. Wszystko takie samo, wszystko jakieś inne. Stare ledwo wystaje spod nowego. … Czytaj dalej →