urodziny

Żeby wejść w kolejne półwiecze postanowiłam zmyć z siebie wszystko co stare i niepotrzebne. I otoczyć się dobrem

Morze do obmywania jest najlepsze! I zaprosiło mnie w moje urodziny  wraz z 1000 Aniołów w Sopocie. Najlepiej!! O wschodzie słońca. To o 4:17. 

Wejść trudno, ale gdy Anioly trzymają za ręce jakoś łatwiej.. Hydrofobia nie pomaga, ale skrzydlata chusta babci Jasi już tak! Za 10 dni będą 111 urodziny babci

Nasz mały krąg. Za pierwszym podejściem nie zanurzyłam głowy

Ale przy drugim podejściu było już lepiej! tylko twarz i grzywka pozostały prawie suche

Pełny reset dopiero indywidualnie, przy pełnym wsparciu Człowieka-Anioła Mai. Trzymana za dwie ręce, w kontakcie wzrokowym, w połączeniu serc, w pełnym zaufaniu przekroczyłam siebie. Woda w uszach, oczach i ustach. Słono i zimno aż boli <3 Łzy płyną też słone, ale za to gorące. MAJA, CZUJĘ OLBRZYMIĄ WDZIĘCZNOSC! TO CUDOWNE, ŻE ISTNIEJESZ I LOS NAS SPOTKAŁ! Kolejny reset za 50 lat, to jest dla mnie zbyt trudne, żeby robić to częściej.

Maja przygotowała dla mnie tort <3 gromkie 100 lat niosło się po plaży… Co za wzruszenie, tyle dobrych ludzi wokół

Zjadłam tort dłubiąc w tortownicy palcem, najlepsze śniadanie ever!

A potem powrót do domu. W autobusie baloniki zajęły dwa pełnoprawne miejsca 😀 Po przejażdżce tramwajem 5 sflaczało. Nawet balony nie mogą ogarnąć, że z mojego przodu jest już piąteczka… W pociągu jechałam z samym zerem 😛 współpasażerka pyta co to, mówię, że urodzinowe zero. „ojej, zerowe urodzinki? to jakiś dzidziuś się dziś urodził?” „tak, ja” odpowiadam i czuję, że to naprawdę nowe rozdanie i nowy początek.

Wiwat przyjaźń. 

Wiwat wolność.

Wiwat życie.

Dzień bardzo dobry świecie!